Wat is een nulurencontract in de horeca?
Een nulurencontract is een specifieke vorm van arbeidsovereenkomst die vooral veel voorkomt in de horeca. Dit type contract biedt een aanzienlijke mate van flexibiliteit, wat het voor ondernemers mogelijk maakt om snel in te spelen op de fluctuaties in drukte en vraag naar personeel. Maar wat houdt een nulurencontract precies in? En wat zijn de regels en beperkingen die van toepassing zijn op deze contractvorm? In dit artikel zullen we deze vragen uitgebreid beantwoorden en de verschillende aspecten van nulurencontracten verkennen.
Nulurencontract in de horeca
In de horecasector, waar de vraag naar personeel sterk kan variëren, zijn nulurencontracten een veelgebruikte methodiek. Deze contracten stellen werkgevers in staat om werknemers op te roepen wanneer er werk beschikbaar is, zonder dat er een minimale urengarantie is. Dit betekent dat werknemers in beginsel alleen betaald krijgen voor de uren die ze daadwerkelijk werken, wat zowel voordelen als nadelen met zich meebrengt.
Bij een nulurencontract spreken werkgever en werknemer af dat er geen vooraf bepaald aantal uren is waarvoor de werknemer wordt ingepland. Dit houdt in dat de werknemer beschikbaar moet zijn om te komen werken, mits de werkgever de oproepkracht minimaal 24 uur van tevoren oproept. Aan de andere kant is de werkgever niet verplicht om werk te garanderen. Dit kan leiden tot een onzekere werkstructuur voor de werknemer, die niet altijd weet wanneer hij of zij kan rekenen op een inkomen. Het is belangrijk om te begrijpen dat deze contractvorm vooral aantrekkelijk is voor werkgevers die behoefte hebben aan flexibiliteit in hun personeelsbezetting.
Wettelijke regels nulurencontract horeca
Allereerst kan een oproepkracht zich beroepen op een rechtsvermoeden dat het aantal arbeidsuren gelijk is aan het gemiddelde aantal arbeidsuren in een periode van drie voorafgaande maanden. Als een werknemer dus bijvoorbeeld in de maanden juni, juli en augustus gemiddeld 18 uur per week heeft gewerkt, kan de werknemer stellen dat die 18 uur per week zijn vaste arbeidsomvang is geworden. Aangezien dit een rechtsvermoeden is, kan werkgever dit weerleggen door bijvoorbeeld aannemelijk te maken dat het in de zomermaanden veel drukker is en dat de arbeidsomvang van de werknemer dus geen 18 uur per week bedraagt.
Ten tweede is sinds 1 januari 2020 de Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB) van kracht. Deze wet heeft belangrijke veranderingen aangebracht in de manier waarop nulurencontracten worden behandeld en biedt meer bescherming voor werknemers. Enkele belangrijke punten van deze wet zijn:
Aanbod na 12 maanden: Werkgevers zijn verplicht om werknemers met een nulurencontract na 12 maanden een aanbod te doen voor een vast aantal uren (de ‘vastklikregeling’). Dit aanbod moet gebaseerd zijn op het gemiddeld aantal uren dat de werknemer in de voorgaande 12 maanden heeft gewerkt. Dit betekent dat werknemers na een jaar meer zekerheid kunnen krijgen over hun werkuren en inkomen.
Eisen van vaste uren: Werknemers hebben het recht om een vast aantal uren te eisen als zij structureel meer uren hebben gewerkt dan in het contract is vastgelegd. Dit biedt werknemers de mogelijkheid om hun werkuren te stabiliseren en voorkomt dat zij voortdurend in onzekerheid leven over hun werkrooster.
CAO-afspraken: Ten derde is sinds 1 augustus 2022 de Wet transparante en voorspelbare arbeidsvoorwaarden. In deze wet is onder meer voor oproepkrachten geregeld dat werkgever duidelijk moet aangeven binnen welke tijdstippen de werknemer kan worden opgeroepen voor arbeid, dus bijvoorbeeld in de weekenden of in de avonduren.
Mogelijke wetwijziging
Het wetsvoorstel Meer zekerheid flexwerkers beoogt de rechtspositie van flexwerkers te verbeteren door introductie van verschillende (nieuwe) varianten van oproepovereenkomsten — artikel 7:628a BW (studenten/leerlingen), artikel 7:628aa (jaarurencontracten en sanctie op nuluren), artikel 7:628ab (basiscontract min-max) en art. 7:628ac BW (restcategorieën). Het is momenteel niet duidelijk of dit wetsvoorstel daadwerkelijk wordt ingevoerd.
Er wordt op dit moment ook gepraat over een verbod op nulurencontracten in sommige sectoren. Mensen vinden dat deze contracten soms te onduidelijk zijn, waardoor werknemers onzekerheid kunnen ervaren. Tegenstanders van nulurencontracten zeggen dat deze contracten kunnen zorgen voor minder financiële zekerheid voor werknemers, omdat hun werkuren vaak onvoorspelbaar zijn. Dit zou kunnen betekenen dat werkgevers meer zekerheid moeten geven aan hun werknemers, wat hen kan helpen beter te plannen en hun geldzaken beter te regelen.
Conclusie
Een nulurencontract kan zowel voordelen als nadelen hebben, afhankelijk van het perspectief van de betrokken partijen. Voor werkgevers biedt het flexibiliteit en kostenbesparingen, omdat zij alleen betalen voor de uren die daadwerkelijk gewerkt worden. Dit kan hen helpen om hun bedrijf efficiënter te runnen, vooral in een sector zoals de horeca, waar de vraag naar personeel sterk kan fluctueren. Aan de andere kant kunnen werknemers de flexibiliteit in werktijden waarderen, maar ze kunnen ook onzekerheid in hun inkomen ervaren. Dit kan leiden tot stress en financiële problemen, vooral als zij afhankelijk zijn van een constant inkomen.
Het is belangrijk om goed te weten wat de regels zijn en welke veranderingen er kunnen komen rondom nulurencontracten. Als je ondernemer of werknemer in de horeca bent, is het slim om juridisch advies te vragen en de afspraken in de cao goed te lezen. Dit kan helpen om duidelijk te begrijpen wat je rechten en plichten zijn bij een nulurencontract en om ervoor te zorgen dat zowel werkgevers als werknemers klaar zijn voor mogelijke veranderingen in de wet.
Dit artikel is gecontroleerd door:
Advocaat Arbeidsrecht (Counsel) / Employment Lawyer - CLINT | Littler